Autor: Katherine
Applegate – ur. w 1956 roku w USA – w Michigan. Autorka książek
dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Pisuje także pod pseudonimami:
Katherine Kendall, Pat Pollari, A.R. Plumb, Beth Kincaid oraz L.E.
Blair.
Do tej pory napisała
ponad sto pięćdziesiąt książek.
Powieść Jedyny i Niepowtarzalny Ivan została wydana przez Wydawnictwo CzyTam
Przekładu dokonała Magdalena Zielińska, a ilustracje wykonała Patricia Castelao.
Niniejsza książka otrzymała Nagrodę Newbery.
Na początku chcę bardzo serdecznie podziękować Wydawnictwu CzyTam za książkę, którą otrzymałam w ramach współpracy recenzenckiej. Dawno nie czytałam tak dobrej powieści pod względem emocji i przeżyć duchowych. Powieść - wydawać by się mogło - dla młodzieży. Owszem, tak i z pewnością, ale nie tylko. Z powodzeniem bowiem po tę pozycję mogą sięgnąć dorośli. Treść utrzymana jest w tonie autoprezentacji, pamiętnika, a więc narracji pierwszoosobowej. Przez to książka jest niewątpliwie bliższa czytelnikowi. Przedstawiona historia krąży wokół głównego i tytułowego bohatera Ivana - goryla. Mieszka on przy Centrum Handlowym i jest - a raczej ma być - atrakcją dla przechodniów i odwiedzających. Są tu także jego przyjaciele: Stella - słonica, Bob - bezpański pies, dziewczynka o imieniu Julia oraz Ruby - słoniątko, które zmienia wkrótce dotychczasowe życie mieszkańców Big Top.
Oczyma zwierząt autorka ukazuje świat ludzi, ich relacje, emocje i codzienne sprawy.
Zdecydowanie można stwierdzić, że Jedyny i Niepowtarzalny Ivan to opowieść o odwadze, tęsknocie, samotności, determinacji w dążeniu do celu. Opowieść o gorylu, który - sądzę - śmiało mógłby być wzorem dla niektórym ludzi. Czytając, empatycznie jesteśmy w stanie odczuć tęsknotę i ból bezradności zamkniętych w niewoli zwierząt.
Powieść jako twór literacki jest fikcją. W ogromnej mierze jednak inspirowaną autentycznymi wydarzeniami o gorylu będącym w niewoli przez 27 lat. Po protestach natomiast, przeniesionym na stałe do ogrodu zoologicznego w Atlancie.
Czytając książkę Katherine Applegate zaznaczyłam sobie kilka cytatów, który w jakiś sposób wydały mi się bardzo wymowne, znaczące i uniwersalne. Pozwolę sobie je przywołać:
Przez te wszystkie lata nauczyłem się rozumieć ludzkie słowa. Jednak rozumienie ludzkiej mowy to nie to samo rozumienie ludzi.
Cóż za nieprzewidywalny gatunek ten "homo sapiens".
Przeważnie rozmyślam o tym, co jest, a nie o tym, co by mogło być.
Jeszcze jedna mała dygresyjka - nie mogłam się oprzeć wrażeniu zaistnienia pewnych analogii Jedynego i Niepowtarzalnego Ivana z Małym Księciem Antoine de Saint Exuper'ego - pod względem ogólnego nastroju powieści i podejściu do spraw najważniejszych.
Bardzo gorąco zachęcam do sięgnięcia po niniejszą książkę. Pięknie wydana, czytelna, wzruszająca i bardzo mądra.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz