Jarek Nohavica - recenzja

 Gdy piszę pozwalam płynąć chwili... tak skomentował swoją twórczość sam artysta. ...ale zacznijmy od początku.

Wydawnictwo DAMIDOS przesłało do mnie pliki z surową wersją książki - fizycznie jeszcze jej nie mam. Mam nadzieję jednak, że sprostam oczekiwaniom wobec niniejszej recenzji:)

Autor: DANA ČERMÁKOVÁ - znana czeska biografistka - napisała m.in. Vijta Dyk, Karel Roden.

       Biografia powstała
z okazji sześćdziesiątych urodzin artysty. Trudno określić jednoznacznie kim jest Jarek Nohavica. Pałał się różnych zajęć i sprawdzał w różnych dziedzinach życia. Z niniejszej publikacji dowiadujemy się, że pisać zaczął już w młodym wieku. Były to teksty nie banalne i dziecinne - jak byśmy oczekiwali od dziecka - ale przemyślane i poruszające poważne tematy. Biografia ta to z pewnością nie tylko suche fakty na temat artysty. Mamy tu oprócz tego wspomnienia znajomych, jak również wypowiedzi samego Nohavicy w różnych wywiadach. Całość składa się z pięciu ksiąg - rozdziałów oraz licznych podrozdziałów. Wszystko jest opisywane w szerokim kontekście historyczno - kulturowym. Jarek Nohavica  żył i tworzył bowiem w trudnych dla każdego artysty czasach. W czasach, w których każde słowo kładło się na szalę reżimowskiej niewoli.  Stąd też wynikały problemy artysty z SB - jak się później dowiadujemy zakazano mu nawet koncertów. 

      Wracając do jego bogatego życia zawodowego: zanim na dobre poświęcił się pisaniu tekstów do piosenek był: redaktorem pisma w liceum, kompozytorem, pracownikiem w Vitkovickiej hucie, dwukrotnie bibliotekarzem. Jednak to, co zawsze dawało mu spełnienie i poczucie wolności, to była poezja, pisanie, tekściarstwo tzw. Inspiracje czerpał przede wszystkim od poetów czeskich, z pieśni ludowych, folkloru rodzimego i zagranicznego. Ciekawostką jest fakt, że wcześniej nie znosił folku.

Pisał muzykę nie tylko do piosenek, ale też do wierszy. 

     Jest to postać pełna sprzeczności w samym sobie. Z jednej strony był samotnikiem, zamyślonym lirykiem, z drugiej zaś uwielbiał dawać koncerty dla rzesz ludzi.

     Jego twórczość nie jest prosta - tak samo jak osobowość. Może dlatego całą tę biografię czytało mi się dość wolno. Trzeba było bowiem się mocno skupić i skoncentrować na treści i faktach. Zwłaszcza tych historycznych. Poza tym duża ilość obcego nazewnictwa, przypisów i terminów czeskich nie pozwalają na łagodne przepłynięcie przez książkę. 

     Zachęcam do zapoznania się z biografią Dany ČERMÁKOVEJ. Jest nieco zaplątana i z pewnością trudna, ale trudne też były czasy żelaznej kurtyny, podziału społecznego, reżimu i teczek SB.

To tylko część tego, czego możecie dowiedzieć się o życiu Jarka - przeczytajcie a zobaczycie, że miał jeszcze wiele, wiele zakrętów na swej drodze.