W ten cudowny i pięknie letni dzień zapraszam na recenzję książki o równie słonecznej i pogodnej kobiecie:)
Przydatne linki:
Słów kilka o autorze
Artur Dziewoński to przede wszystkim reżyser oraz autor słuchowisk radiowych. Działał m.in. w "Trójce", "Programie I i II PR". W jego dorobku znajdziemy książki: Skarpetka w ręku. Krzysztof Kowalewski w garderobie, Sęk z Dudkiem, Ostatni naiwni. Leksykon Kabaretu Starszych Panów i wiele innych.
Recenzja
Niniejsza książka to zdecydowanie nie sucha biografia znanej osoby. To coś zupełnie innego. Oczywiście znajdziemy tu informacje o pani Kwiatkowskiej, jej życiu i twórczości. Istnieje jednak jeszcze sprytnie wplecione tło dla biografii artystki. Dzięki temu książkę czyta się z pewnością bardzo przyjemnie i z zainteresowaniem.
Powiedziałabym, że jest to historia aktorstwa "tamtych" lat, historia teatru. Bogata, skrupulatnie napisana i przemyślana. Taki wehikuł czasu dla nas - czytelników i dla samej aktorki - w chwili wywiadu. Sama Pani Irena Kwiatkowska bardzo swobodnie podeszła do rozmowy o sobie i swej twórczości. Bez udawania i sztuczności. Za to z rezerwą i dużym dystansem do samej siebie.
Nie będę tu wypisywać życiorysu artystki, bo tego znajdziemy mnóstwo w Internecie. Skupię się na innych kwestiach niniejszej książki. Chociażby na tym, jak postrzegana była p. Kwiatkowska. Z pewnością, tym co zapamiętałam po przeczytaniu, jest z całą pewnością fakt, że była ona mistrzynią monologów. Monolog jest ciężką sztuką. Rozmowa z samym sobą nie jest bowiem błahostką. Wręcz przeciwnie - to sztuka wielkiego formatu. P. Irena doskonale sobie z nią radziła. Zawsze była przygotowana do swojego występu. Wiele czasu temu poświęcała. To zaowocowało sławą i ogromną przychylnością widzów, ale również kolegów z pracy. Posiadała coś, czego brakuje często artystom scenicznym - była sobą z naturalnym dystansem do własnego "ja".
Życie i twórczość naszej tytułowej "bohaterki" przypadała na ciężkie czasy. Okres przedwojenny, wojna, okupacja, stan wojenny. Stąd niech nikogo nie zdziwi fakt, że Irena Kwiatkowska była łączniczką jako "Katarzyna" w Sztabie Grupy Północ AK. Służba państwu to dla niej oczywisty obowiązek.
Książka zawiera wiele zdjęć, fotografii z różnych okresów życia aktorki. Mnóstwo jest z jej osobistego archiwum. Już po samych komentarzach umieszczonych pod swoimi zdjęciami jesteśmy w stanie wywnioskować wielki optymizm i pogodę ducha artystki. Np. str. 10 - reakcja na swój portret: O! Na tym, zdjęciu z legitymacji szkolnej to ja widzę, że ta na tym portrecie to ona optymistka jest".
Kwiatkowska rozmawiała o sobie bardzo swobodnie - jak już wspominałam wcześniej. Co jeszcze utkwiło mi w pamięci? : Ja zapachowa jestem, Za moim nosem mogłam chodzić, zawsze mnie prowadził. Dość nietypowe udzielanie wywiadu - takie swojskie i bez udawania - dobrze się to czyta:) Poza tym książka zawiera sporą ilość przykładów i fragmentów tekstu, na którym pracowała p. Irena.
Pozwolę sobie podać również dla przykładu, dwa linki umożliwiające wysłuchanie monologów aktorki - sami zobaczcie i wysłuchajcie ten majstersztyk teatralny i aktorski, to przygotowanie teksty, jego obróbkę i samo wystąpienie. Po prostu wielki talent:
...a na zakończenie, jako podsumowanie - cytat z niniejszej książki, za którą serdecznie dziękuję Wydawnictwu Szelest oraz księgarni internetowej Tania Książka.
Oprócz tego, że jest obdarowana nadzwyczajnym talentem, to jeszcze i nadzwyczajną pracowitością. I solidnością. Str.228.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz